Βιταμίνη C σε προϊόντα περιποίησης δέρματος: γιατί είναι τόσο δημοφιλής;

1, Τα οφέλη ομορφιάς της βιταμίνης C:
1) Αντιοξειδωτικό
Όταν το δέρμα διεγείρεται από την έκθεση στον ήλιο (υπεριώδη ακτινοβολία) ή περιβαλλοντικούς ρύπους, δημιουργείται μεγάλη ποσότητα ελεύθερων ριζών. Το δέρμα βασίζεται σε ένα πολύπλοκο σύστημα ενζυμικών και μη ενζυμικών αντιοξειδωτικών για να προστατευτεί από τη βλάβη των ελεύθερων ριζών.
Το VC είναι το πιο άφθονο αντιοξειδωτικό στο ανθρώπινο δέρμα, χρησιμοποιώντας την εξαιρετικά οξειδωτική του φύση για να αντικαταστήσει άλλες ουσίες και να τις προστατεύσει από την οξείδωση. Με άλλα λόγια, το VC θυσιάζεται για να εξουδετερώσει και να εξαλείψει τις ελεύθερες ρίζες, προστατεύοντας έτσι το δέρμα.

2) Αναστέλλουν την παραγωγή μελανίνης
Το VC και τα παράγωγά του μπορούν να επηρεάσουν την τυροσινάση, να μειώσουν τον ρυθμό μετατροπής της τυροσινάσης και να μειώσουν την παραγωγή μελανίνης. Εκτός από την αναστολή της τυροσινάσης, το VC μπορεί επίσης να δράσει ως αναγωγικός παράγοντας για τη μελανίνη και το ενδιάμεσο προϊόν της σύνθεσης μελανίνης, την ντοπακινόνη, μειώνοντας το μαύρο σε άχρωμο και επιτυγχάνοντας λευκαντικά αποτελέσματα. Η βιταμίνη C είναι ένας ασφαλής και αποτελεσματικός παράγοντας λεύκανσης του δέρματος.

3) Αντιηλιακό για το δέρμα

Το VC συμμετέχει στη σύνθεση κολλαγόνου και βλεννοπολυσακχαριτών, προάγει την επούλωση των πληγών, αποτρέπει το ηλιακό έγκαυμα και αποφεύγει τα επακόλουθα από την υπερβολική έκθεση στο ηλιακό φως. Ταυτόχρονα, η βιταμίνη C έχει εξαιρετικές αντιοξειδωτικές ιδιότητες και μπορεί να συλλάβει και να εξουδετερώσει τις ελεύθερες ρίζες στο δέρμα, αποτρέποντας τις βλάβες από τις υπεριώδεις ακτίνες. Ως εκ τούτου, η βιταμίνη C ονομάζεται «ενδοδερμικό αντηλιακό». Παρόλο που δεν μπορεί να απορροφήσει ή να μπλοκάρει τις υπεριώδεις ακτίνες, μπορεί να παράγει προστατευτική δράση έναντι της υπεριώδη βλάβη στο χόριο. Η αντηλιακή επίδραση της προσθήκης VC βασίζεται επιστημονικά~

4) Προωθεί τη σύνθεση κολλαγόνου

Η απώλεια κολλαγόνου και ελαστίνης μπορεί να κάνει το δέρμα μας να γίνει λιγότερο ελαστικό και να εμφανίσει φαινόμενα γήρανσης όπως οι λεπτές γραμμές.

Η κύρια διαφορά μεταξύ του κολλαγόνου και της κανονικής πρωτεΐνης είναι ότι περιέχει υδροξυπρολίνη και υδροξυλυσίνη. Η σύνθεση αυτών των δύο αμινοξέων απαιτεί τη συμμετοχή της βιταμίνης C.
Η υδροξυλίωση της προλίνης κατά τη σύνθεση του κολλαγόνου απαιτεί τη συμμετοχή της βιταμίνης C, επομένως η ανεπάρκεια βιταμίνης C εμποδίζει τη φυσιολογική σύνθεση του κολλαγόνου, οδηγώντας σε διαταραχές κυτταρικής συνδεσιμότητας.

5) Επισκευή κατεστραμμένων φραγμών για προώθηση της επούλωσης των πληγών

Η βιταμίνη C μπορεί να προωθήσει τη διαφοροποίηση των κερατινοκυττάρων, να διεγείρει τη λειτουργία του επιδερμικού φραγμού και να βοηθήσει στην αναδόμηση της επιδερμικής στιβάδας. Η βιταμίνη C λοιπόν έχει πολύ θετική επίδραση στον φραγμό του δέρματος.

Αυτός είναι επίσης ο λόγος που ένα από τα συμπτώματα της έλλειψης αυτής της θρεπτικής ουσίας είναι η κακή επούλωση των πληγών.

6) Αντιφλεγμονώδες

Η βιταμίνη C έχει επίσης εξαιρετική αντιβακτηριακή και αντιφλεγμονώδη δράση, η οποία μπορεί να μειώσει τη δραστηριότητα του μεταγραφικού παράγοντα διαφόρων φλεγμονωδών κυτοκινών. Ως εκ τούτου, η βιταμίνη C χρησιμοποιείται συχνά από τους δερματολόγους για τη θεραπεία φλεγμονωδών δερματικών παθήσεων όπως η ακμή.

2, Ποιοι είναι οι διαφορετικοί τύποι βιταμίνης C;
Η καθαρή βιταμίνη C ονομάζεται L-ασκορβικό οξύ (L-AA). Αυτή είναι η πιο βιολογικά ενεργή και εκτενώς μελετημένη μορφή βιταμίνης C. Ωστόσο, αυτή η μορφή οξειδώνεται γρήγορα και γίνεται ανενεργή υπό συνθήκες αέρα, θερμότητας, φωτός ή ακραίων pH. Οι επιστήμονες σταθεροποίησαν το L-AA συνδυάζοντάς το με βιταμίνη Ε και φερουλικό οξύ για χρήση σε καλλυντικά. Υπάρχουν πολλές άλλες φόρμουλες για τη βιταμίνη C, όπως 3-0 αιθυλο ασκορβικό οξύ, ασκορβικό γλυκοσίδιο, φωσφορικό ασκορβικό μαγνήσιο και νάτριο, ασκορβική δεκανόλη τετραεξυλεστέρα, τετραϊσοπροπυλπαλμιτική ασκορβική και παλμιτική ασκορβική. Αυτά τα παράγωγα δεν είναι καθαρή βιταμίνη C, αλλά έχουν τροποποιηθεί για να ενισχύσουν τη σταθερότητα και την ανοχή των μορίων του ασκορβικού οξέος. Όσον αφορά την αποτελεσματικότητα, πολλοί από αυτούς τους τύπους έχουν αντικρουόμενα δεδομένα ή απαιτούν περαιτέρω έρευνα για την επικύρωση της αποτελεσματικότητάς τους. Το L-ασκορβικό οξύ, η ασκορβική τετραεξυλ δεκανόλη και η τετραϊσοπαλμιτική ασκορβική σταθεροποιημένη με βιταμίνη Ε και φερουλικό οξύ έχουν τα περισσότερα δεδομένα που υποστηρίζουν τη χρήση τους.